تفاوت اصلی بین EN12952-15: 2003 و سایر استاندارد تست عملکرد دیگ بخار

با توجه به سیستم های استاندارد مختلف در کشورهای مختلف ، در استانداردها یا رویه های آزمون پذیرش عملکرد دیگ بخار مانند استاندارد اتحادیه اروپا EN 12952-15: 2003 ، ASME PTC4-1998 ، GB10184-1988 و DLTT964-2005 تفاوت هایی وجود دارد. در این مقاله به تجزیه و تحلیل و بحث در مورد تفاوت های اصلی در محاسبه کارآیی دیگ بخار در استانداردها یا مقررات مختلف می پردازیم.

 1پیشگفتار

چه در چین و چه در خارج از کشور ، قبل از تولید و نصب دیگ بخار و به کاربران برای کار تجاری تحویل داده شود ، آزمایش عملکرد دیگ بخار معمولاً مطابق با قرارداد انجام می شود ، اما استانداردها یا رویه های تست عملکرد دیگ بخار که در حال حاضر در کشورهای مختلف استفاده می شود یکسان نیست اتحادیه اروپا استاندارد EN 12952-15: 2003 دیگ بخار آب و تجهیزات کمکی قسمت 15 در مورد استاندارد تست پذیرش دیگهای بخار است که یکی از استانداردهای آزمایشی عملکرد دیگ بخار است. این استاندارد همچنین برای گردش دیگهای تختخواب سیال شده کاربرد دارد. سولفوریزاسیون سنگ آهک به استاندارد اضافه می شود ، که تا حدودی با مقررات مربوط به مقررات آزمون عملکرد دیگ بخار ASME متفاوت است. کد ASME و کدهای مرتبط در چین به تفصیل مورد بحث قرار گرفته است ، اما گزارش های کمی در مورد بحث در مورد EN 12952-15: 2003 وجود دارد.

در حال حاضر ، استانداردهای متداول آزمایش عملکرد در چین استاندارد ملی چین (GB) "روشهای آزمایش عملکرد دیگ بخار نیرو" GB10184-1988 و انجمن آمریکایی مهندسان مکانیک (ASME) "روشهای تست عملکرد دیگ بخار" ASME PTC 4-1998 ، و غیره با بلوغ مداوم فناوری تولید دیگ بخار چین ، محصولات دیگ بخار چین به تدریج توسط بازار جهانی شناخته می شوند. به منظور پاسخگویی به نیازهای بازارهای مختلف ، استاندارد اتحادیه اروپا EN 12952-15: 2003 در آینده به عنوان استاندارد اجرای آزمایش عملکرد محصولات دیگ بخار تولید شده در چین مستثنی نخواهد بود.

محتوای اصلی محاسبه راندمان دیگ بخار در EN12952-15-2003 با ASME PTC4-1998 ، GB10W4-1988 و DLTT964-2005 مقایسه می شود.

برای راحتی مقایسه ، استاندارد EN12952-15: 2003 به صورت استاندارد به طور خلاصه خواهد بود. کد ASMEPTC4-1998 به عنوان کد ASME به اختصار است ، کد GB10184-1988 به عنوان کد GB برای کوتاه ، DLH'964-2005 نامیده می شود.

2محتوای اصلی و دامنه کاربرد

EN استاندارد استاندارد پذیرش عملکرد برای دیگهای بخار ، دیگهای بخار آب گرم و تجهیزات کمکی آنهاست و این پایه و اساس آزمایش حرارتی (پذیرش) و محاسبه دیگهای بخار و دیگهای صنعتی است که مستقیماً می سوزند. برای دیگهای بخار مستقیم احتراق و دیگهای بخار آب گرم و تجهیزات کمکی آنها مناسب است. کلمه "احتراق مستقیم" با هدف تجهیزات با گرمای شیمیایی شناخته شده تبدیل شده به گرمای معقول ، که می تواند دارای احتراق رنده ، احتراق تخت سیال یا سیستم احتراق محفظه باشد ، انجام شده است. علاوه بر این ، می توان آن را نیز برای تجهیزات احتراق غیرمستقیم (مانند دیگ بخار زباله) و تجهیزات در حال اجرا با سایر مواد انتقال حرارت (مانند گاز ، روغن داغ ، سدیم) و غیره اعمال کرد. (مانند سوزاندن سوزاندن) ، دیگ بخار تحت فشار (مانند دیگ PFBC) و دیگ بخار در سیستم چرخه ترکیبی.

از جمله استاندارد EN ، کلیه استانداردها یا رویه های مربوط به تست عملکرد دیگ بخار به وضوح تصریح می کند که برای ژنراتورهای بخار در نیروگاه های هسته ای کاربرد ندارد. در مقایسه با کد ASME ، EN استاندارد را می توان برای دیگ بخار زباله و تجهیزات کمکی آن از بخار یا دیگ آب گرم استفاده کرد و دامنه کاربرد آن گسترده تر است. EN Standard دامنه قابل اجرا از جریان بخار دیگ بخار ، فشار یا دما را محدود نمی کند. در مورد دیگهای بخار بخار ، انواع "دیگهای مناسب" ذکر شده در EN Standard صریح تر از کد GB یا کد DL/T هستند.

3مرز سیستم دیگ بخار

کد ASME تصاویر مشخصه مرزهای سیستم حرارتی چندین نوع دیگ بخار معمولی را لیست می کند. تصاویر معمولی نیز در کد GB آورده شده است. طبق استاندارد EN ، پاکت سیستم دیگ بخار معمولی باید شامل کل سیستم بخار آب با پمپ در گردش ، سیستم احتراق با آسیاب ذغال سنگ (مناسب برای سیستم سوزاندن زغال سنگ) ، گردش گاز دودکش در گردش ، سیستم ریفلاکس خاکستر مگس و بخاری هوا باشد. اما این شامل تجهیزات گرمایش نفت یا گاز ، پاک کننده گرد و غبار ، فن پیش نویس اجباری و فن پیش نویس ناشی از آن نیست. EN استاندارد و سایر مقررات اساساً مرز سیستم ترمودینامیکی دیگ بخار را به همان روش تقسیم می کنند ، اما EN استاندارد به شدت اشاره می کند که فرمولاسیون پاکت سیستم دیگ بخار (مرز) مستلزم آن است که مرز پاکت مربوط به تعادل گرما باید مطابق با مرز مرز باشد دیگ بخار در حالت "عرضه شده" و ورودی گرما ، خروجی و از بین رفتن مورد نیاز برای اندازه گیری راندمان حرارتی را می توان به وضوح تعیین کرد. اگر به دست آوردن مقادیر اندازه گیری شده واجد شرایط در مرز وضعیت "عرضه" غیرممکن باشد ، می توان مرز را با توافق بین تولید کننده و خریدار تعریف کرد. در مقابل ، EN Standard بر اصل تقسیم مرز سیستم ترمودینامیکی دیگ بخار تأکید می کند.

4حالت استاندارد و دمای مرجع

EN استاندارد وضعیت فشار 101325PA و دمای 0 را به عنوان حالت استاندارد تعریف می کند و دمای مرجع آزمون عملکرد 25 است. حالت استاندارد مشخص شده همان کد GB است. دمای مرجع همان کد ASME است.

EN Standard به توافق اجازه می دهد تا از سایر دما به عنوان دمای مرجع برای آزمون پذیرش استفاده کند. هنگامی که از دیگر درجه حرارت به عنوان دمای مرجع استفاده می شود ، لازم است مقدار کالری سوخت را اصلاح کنید.

5ضرایب مشترک

استاندارد EN گرمای خاصی از بخار ، آب ، هوا ، خاکستر و سایر مواد را در محدوده 25 ℃ تا دمای کار عادی و مقدار گرمای برخی از مواد ناقص سوخته می دهد.

5.1 مقدار گرمای خاص

برای مقدار گرمای خاص جزئی به جدول 1 مراجعه کنید.

جدول 1 مقدار گرمای خاص برخی از مواد.

s/n

قسمت

واحد

ارزش

1

گرمای خاص بخار در محدوده 25 ℃ -150

KJ (kgk)

1.884

2

گرمای خاص آب در محدوده 25 ℃ -150

KJ (kgk)

4.21

3

گرمای خاص هوا در محدوده 25 ℃ -150

KJ (kgk)

1.011

4

گرمای خاص خاکستر زغال سنگ و خاکستر مگس در محدوده 25 ℃ -200.

KJ (kgk)

0.84

5

گرمای خاص سرباره بزرگ در کوره تخلیه سرباره جامد

KJ (kgk)

1.0

6

گرمای خاص سرباره بزرگ در کوره سرباره مایع

KJ (kgk)

1.26

7

گرمای خاص CACO3 در محدوده 25 ℃ -200

KJ (kgk)

0.97

8

گرمای خاص CAO در محدوده 25 ℃ -200

KJ (kgk)

0.84

مانند کد GB ، آنتالپی یا گرمای خاص مواد مختلف داده شده توسط EN Standard 0 ℃ را به عنوان نقطه شروع می گیرد. کد ASME تصریح می کند که 77 ℉ (25 ℃) به عنوان نقطه شروع محاسبه آنتالپی یا گرمای خاص مواد مختلف به جز آنتالپی بخار و آنتالپی روغن سوخت گرفته می شود.

در کد GB ، گرمای خاص مواد متداول با توجه به دمای محاسبه شده از طریق یک جدول یا با استفاده از فرمول محاسبه می شود و گرمای خاص به دست آمده میانگین کالری خاص از 0 ℃ تا دمای محاسبه شده است. برای مواد گازی و آب ، متوسط ​​گرمای خاص در فشار ثابت است. کد ASME به طور کلی 25 ℃ به عنوان معیار طول می کشد و فرمول محاسبه گرمای خاص یا آنتالپی مواد مختلف را ارائه می دهد.

در مقایسه با کد GB و کد ASME ، EN Standard دو تفاوت زیر در تعیین گرمای خاص مواد دارد:

1) گرمای آنتالپی یا خاص مواد مختلف 0 ℃ به عنوان نقطه شروع طول می کشد ، اما مقدار گرمای خاص داده شده مقدار متوسط ​​در محدوده 25 ℃ تا دمای کار معمولی است.

2) مقدار ثابت را از 25'T ℃ به دمای عملکرد عادی ببرید.

به عنوان مثال:

s/n قسمت واحد ارزش
1 سوخت LHV kJ/kg 21974
2 دما گاز دودکش. 132
3 دمای سرباره 800
4 مقدار بخار آب تولید شده توسط احتراق سوخت N3/کیلوگرم 0.4283
5 محتوای خاکستر سوخت % 28.49
6 نسبت خاکستر مگس و سرباره   85:15

 همراه با پارامترهای دیگر ، هنگامی که دمای مرجع 25 ℃ است ، نتایج محاسبه شده با کد GB و استاندارد EN در جدول 2 مقایسه می شود.

جدول 2 مقایسه مقدار گرمای خاص و از دست دادن برخی از مواد.

قسمت

واحد

استاندارد

مقررات GB
گرمای خاص بخار در گاز دودکش.

KJ/(kgk)

1.884

1.878
گرمای خاص خاکستر مگس

KJ/(kgk)

0.84

0.7763
گرمای خاص سرباره پایین

KJ/(kgk)

1.0

1.1116
از دست دادن بخار در گاز دودکش

%

0.3159

0.3151
از دست دادن گرمای معقول خاکستر مگس

%

0.099

0.0915
از دست دادن گرمای معقول از سرباره پایین

%

0.1507

0.1675
ضرر کل

%

0.5656

0.5741

 با توجه به مقایسه نتایج محاسبه ، برای سوخت با محتوای کم خاکستر ، تفاوت نتایج ناشی از مقادیر مختلف گرمای خاص ماده کمتر از 0.01 (مقدار مطلق) است که می تواند به عنوان تأثیر یا تأثیر کمی در آن در نظر گرفته شود نتایج محاسبه ، و اساساً می توان نادیده گرفت. با این حال ، هنگامی که دیگ بخار در گردش خون در گردش ، سوخت خاکستر بالا را می سوزاند یا سنگ آهک را برای سولفوریزاسیون در کوره اضافه می کند ، تفاوت احتمالی از دست دادن گرمای خاکستر می تواند به 0.1-0.15 یا حتی بالاتر برسد.

5.2 مقدار کالری مونوکسید کربن.

طبق استاندارد EN ، مقدار کالری مونوکسید کربن 1 2.633 mJ/m است3، که اساساً همان کد ASME 4347BTU/lbm است (12.643 MJ/m3) و کد GB 12.636 MJ/m3بشر در شرایط عادی ، محتوای مونوکسید کربن در گاز دودکش کم است و مقدار از دست دادن گرما اندک است ، بنابراین تفاوت در ارزش کالری تأثیر کمی دارد.

5.3 مقدار گرما مواد ناقص سوخته.

EN استاندارد مقدار گرمای مواد احتراق ناقص را در خاکستر سوخت آنتراسیت و لیگنین ، همانطور که در جدول 3 نشان داده شده است ، می دهد.

جدول 3 مقدار گرمای مواد ناقص سوخته.

قسمت

یک موقعیت اعطا کرد

ارزش
زغال سنگ آنتراسیت

MJ/kg

33
زغال سنگ قهوه ای

MJ/kg

27.2

 طبق کد ASME ، هنگامی که هیدروژن سوخته در خاکستر ناچیز است ، احتراق ناقص می تواند به عنوان کربن آمورف در نظر گرفته شود و مقدار کالری کربن بدون سوختگی تحت این شرایط باید 33.7mJ/kg باشد. کد GB اجزای مواد قابل احتراق را در خاکستر مشخص نمی کند ، اما به طور کلی به عنوان کربن سوخته در نظر گرفته می شود. مقدار کالری مواد قابل احتراق در خاکستر داده شده در کد GB 33.727mJ/kg است. با توجه به سوخت آنتراسیت و EN استاندارد ، مقدار کالری مواد ناقص احتراق حدود 2.2 ٪ پایین تر از کد ASME و کد GB است. در مقایسه با Lignite ، تفاوت حتی بیشتر است.

بنابراین ، لازم است که اهمیت بیشتری در مورد ارزش کالری مواد سوخته نشده آنتراسیت و لیگنین به ترتیب در استاندارد EN بررسی شود.

5.4 گرمازدایی کلسیم کربنات کلسیم و گرمای تولید سولفات.

با توجه به ضرایب فرمول محاسبه که به صورت استاندارد ، کد ASME و کد DL/T ارائه شده است ، گرمای تجزیه کلسیم کربنات کلسیم و گرمای تشکیل سولفات در جدول 4 نشان داده شده است.

جدول 4 گرمای تجزیه و تشکیل سولفات کربنات کلسیم.

قسمت

گرمای تجزیه کربنات کلسیم KJ/mol.

گرمای تشکیل سولفات kj/mol.

استاندارد

178.98

501.83

کد ASME

178.36

502.06

کد DL/T.

183

486

ضرایب داده شده توسط EN Standard و کد ASME اساساً یکسان هستند. در مقایسه با کد DT/L ، گرمای تجزیه 2.2-2.5 ٪ پایین تر و گرمای تشکیل در حدود 3.3 ٪ بیشتر است.

6از دست دادن گرما ناشی از تابش و همرفت

مطابق با استاندارد EN ، زیرا اندازه گیری ضررهای تشعشع و همرفت (یعنی ضررهای اتلاف گرما که معمولاً درک می شود) غیرممکن است ، باید مقادیر تجربی اتخاذ شود.

EN Standard مستلزم آن است که طراحی رایج ترین دیگ بخار باید با شکل مطابقت داشته باشد. 1 ، "ضررهای تابش و همرفت با حداکثر خروجی گرمای مؤثر".

تفاوت اصلی بین EN12952-15: 2003 و سایر استاندارد تست عملکرد دیگ بخار

شکل 1 خطوط از بین رفتن تابش و همرفت

 کلید:

پاسخ: ضررهای تشعشع و همرفت ؛

ب: حداکثر خروجی گرمای مفید ؛

منحنی 1: ذغال سنگ قهوه ای ، گاز کوره انفجار و دیگ تخت سیال ؛

منحنی 2: دیگ بخار سخت ؛

منحنی 3: بخار سوخت و دیگهای بخار گاز طبیعی.

یا با توجه به فرمول (1) محاسبه می شود:

qrc = cqn0.7(1)

نوع:

C = 0.0113 ، مناسب برای دیگهای بخار گاز و گاز طبیعی.

0.022 ، مناسب برای دیگ بخار آنتراسیت.

0.0315 ، مناسب برای دیگهای بستر لیگنین و سیال.

با توجه به تعریف خروجی گرمای مؤثر در EN استاندارد ، خروجی گرمای مؤثر ، گرمای کل آب خوراک و/یا بخار منتقل شده توسط دیگ بخار است و آنتالپی فاضلاب به خروجی گرمای مؤثر اضافه می شود.

به عنوان مثال:

s/n قسمت واحد ارزش
1 ظرفیت زیر دیگ بخار T/H 1025
2 دمای بخار 540
3 فشار MPA 17.45
4 دمای آب را تغذیه کنید. 252
5 فشار آب MPA 18.9

 همراه با پارامترهای دیگر ، حداکثر میزان گرمای مؤثر دیگ بخار حدود 773 مگاوات است و هنگام سوزاندن آنتراسیت ، تابش و از دست دادن تشعشع و همرفت 2.3 مگاوات است ، یعنی تابش و از دست دادن گرمای همرفت در حدود 0.298 ٪ است. در مقایسه با از دست دادن اتلاف گرما 0.2 ٪ در زیر بار امتیاز بدنه دیگ بخار که با توجه به پارامترهای مثال در کد GB محاسبه می شود ، تابش و از دست دادن همرفت محاسبه شده یا با توجه به استاندارد EN حدود 49 ٪ بیشتر است.

باید اضافه شود که EN Standard همچنین با توجه به انواع مختلف کوره و انواع سوخت ، منحنی های محاسبه یا ضرایب فرمول را ارائه می دهد. کد ASME مستلزم آن است که از دست دادن گرما با اندازه گیری تخمین زده شود ، اما "برآورد پارامتر داده شده توسط پرسنل واجد شرایط حرفه ای مستثنی نیست". کد GB تقریباً منحنی و فرمول محاسبه را مطابق با واحد و بدنه دیگ بخار می دهد.

7از دست دادن گاز دودکش

از بین رفتن گاز دودکش ها عمدتا شامل از بین رفتن گاز دودکش های خشک ، از بین رفتن ناشی از جداسازی آب در سوخت ، از بین رفتن هیدروژن در سوخت و از بین رفتن رطوبت در هوا است. با توجه به ایده محاسبه ، استاندارد ASME شبیه به کد GB است ، یعنی از بین رفتن گاز دودکش های خشک و از دست دادن بخار آب به طور جداگانه محاسبه می شود ، اما ASME با توجه به سرعت جریان جرم محاسبه می شود ، در حالی که GB با توجه به سرعت جریان حجم محاسبه می شود. EN استاندارد ، کیفیت گاز دودکش های مرطوب و گرمای خاص گاز دودکش های مرطوب را به عنوان یک کل محاسبه می کند. لازم به تأکید است که برای دیگهای بخار با پیش از هوا هوا ، مقدار گاز دودکش ها و دمای آن در فرمول های استاندارد و کد GB مقدار و درجه حرارت گاز دودکش ها در خروجی هوا پیش از هوا است ، در حالی که آنهایی که در فرمول های کد ASME هستند مقدار گاز دودکش ها هستند ورودی هوا و دمای گاز دودکش ها در خروجی پیش از هوا در هنگام اصلاح میزان نشت هوا از قبل از هوا به 0 اصلاح می شود. برای محاسبه نمونه های EN و GB جدول 5 را ببینید. از جدول 5 می توان دریافت که اگرچه روش های محاسبه متفاوت هستند ، اما نتایج محاسبه اساساً یکسان است.

جدول 5 مقایسه از دست دادن اگزوز گاز دودکش توسط GB و EN محاسبه می شود.

s/n قسمت نماد واحد GB EN
1 کربن پایه را دریافت کرد Car % 65.95 65.95
2 هیدروژن پایه دریافت کرد Har % 3.09 3.09
3 اکسیژن پایه دریافت کرد Oar % 3.81 3.81
4 نیتروژن پایه را دریافت کرد Nar % 0.86 0.86
5 پایه گوگرد دریافت کرد Sar % 1.08 1.08
6 رطوبت کل Mar % 5.30 5.30
7 ASH BASE ASH دریافت کرد Aar % 19.91 19.91
8 ارزش کالری خالص Qخالص ، AR kJ/kg 25160 25160
9 دی اکسید کربن در گاز دودکش CO2 % 14.5 14.5
10 میزان اکسیژن در گاز دودکش O2 % 4.0 4.0
11 نیتروژن در گاز دودکش N2 % 81.5 81.5
12 دمای داده Tr 25 25
13 دمای گاز دودکش Tpy 120.0 120.0
14 گرمای خاص گاز دودکش خشک Cبعد از ظهر KJ/m3 1.357 /
15 گرمای خاص بخار CH2O KJ/m3 1.504 /
16 گرمای خاص گاز دودکش های مرطوب. CpG kJ/kgk / 1.018
17 از دست دادن حرارت گاز دودکش های خشک. q2gy % 4.079 /
18 از دست دادن حرارت بخار q2rM % 0.27 /
19 از دست دادن حرارت گاز دودکش q2 % 4.349 4.351

 8تصحیح کارآیی

از آنجا که معمولاً انجام آزمون پذیرش عملکرد واحد تحت شرایط استاندارد یا تضمین شده سوخت غیرممکن است و در شرایط دقیق یا شرایط تضمین شده تضمین شده ، لازم است نتایج آزمایش را به شرایط عملکرد استاندارد یا قرارداد اصلاح کنید. هر سه استاندارد/مقررات روشهای خاص خود را برای تصحیح مطرح می کنند ، که هم شباهت و هم تفاوت دارند.

8.1 موارد اصلاح شده.

هر سه استاندارد دمای هوای ورودی ، رطوبت هوا ، دمای گاز اگزوز را در خروجی مرزی و سوخت اصلاح کرده اند ، اما کد GB و کد ASME خاکستر را در سوخت اصلاح نکرده اند ، در حالی سوخت با جزئیات.

8.2 روش تصحیح.

روشهای تجدید نظر در کد GB و کد ASME اساساً یکسان هستند ، که می توانند پارامترهای اصلاح شده را با فرمول محاسبه اصلی موارد از دست دادن جایگزین کنند و آنها را برای به دست آوردن مقدار ضرر اصلاح شده محاسبه کنند. روش اصلاح استاندارد EN با کد GB و کد ASME متفاوت است. EN استاندارد مستلزم آن است که اختلاف معادل Δ A بین مقدار طراحی و مقدار واقعی ابتدا محاسبه شود ، و سپس اختلاف ضرر Δ N باید با توجه به این تفاوت محاسبه شود. اختلاف ضرر به علاوه ضرر اصلی ضرر اصلاح شده است.

8.3 تغییر ترکیب سوخت و شرایط تصحیح.

کد GB و کد ASME تغییر سوخت را در تست عملکرد محدود نمی کند ، تا زمانی که هر دو طرف به توافق برسند. مکمل DL/T دامنه تنوع مجاز سوخت تست را افزایش می دهد ، و EN استاندارد الزامات روشنی را برای تغییر رطوبت و خاکستر در سوخت ارائه می دهد ، که این امر مستلزم انحراف YHO از ارزش تضمین شده آب در سوخت است. نباید از 10 ٪ تجاوز کند و انحراف YASH از مقدار تضمین شده نباید از 15 ٪ قبل از تصحیح تجاوز کند. در عین حال ، تصریح شده است که اگر انحراف آزمون از دامنه هر انحراف فراتر رود ، آزمایش پذیرش عملکرد فقط پس از دستیابی به توافق بین سازنده و کاربر می تواند انجام شود.

8.4 تصحیح ارزش کالری سوخت.

کد GB و ASME تصحیح مقدار کالری سوخت را مشخص نمی کند. EN Standard تأکید می کند که اگر دمای مرجع توافق شده 25 ℃ نباشد ، مقدار کالری سوخت (NCV یا GCV) باید در دمای توافق شده اصلاح شود. فرمول تصحیح به شرح زیر است:

HA: ارزش کالری خالص سوخت در دمای مرجع 25 ℃ ؛

HM: مقدار کالری خالص سوخت مطابق با دمای مرجع توافق شده TR اصلاح شده است.

9خطای آزمون و عدم اطمینان

از جمله تست عملکرد دیگ بخار ، هر آزمایش ممکن است خطایی داشته باشد. خطاهای آزمایش عمدتاً از خطاهای سیستماتیک ، خطاهای تصادفی و خطاهای حذف و غیره تشکیل شده است. کد ASME و EN استاندارد مطابق مفاهیم عدم اطمینان و عدم اطمینان مطرح شده است.

با توجه به محتوای آزمون GB ، خطای اندازه گیری و خطای تجزیه و تحلیل هر مورد اندازه گیری و تجزیه و تحلیل محاسبه می شود و خطای محاسبه کارایی نهایی برای قضاوت در مورد واجد شرایط بودن آزمون بدست می آید.

در فصل های مربوط به کد ASME تصریح شده است که همه طرفین آزمون باید مقادیر قابل قبول عدم قطعیت نتایج آزمون را قبل از آزمون تعیین کنند ، و این مقادیر به عنوان عدم اطمینان هدف نتایج نامیده می شوند. کد ASME روش محاسبه عدم اطمینان را ارائه می دهد. کد ASME همچنین تصریح می کند که پس از اتمام هر آزمون ، عدم اطمینان باید مطابق با فصلهای مربوط به کد و کد ASME PTC 19.1 محاسبه شود. اگر عدم اطمینان محاسبه شده بیشتر از عدم اطمینان هدف از قبل باشد ، آزمایش نامعتبر خواهد بود. کد ASME تأکید می کند که عدم قطعیت نتایج آزمون محاسبه شده ، حد خطای مجاز عملکرد دیگ بخار نیست ، و این عدم قطعیت ها فقط برای قضاوت در مورد سطح آزمون عملکرد استفاده می شود (یعنی اینکه آیا آزمون مؤثر است یا خیر) ، نه اینکه ارزیابی شود. عملکرد دیگ بخار.

EN استاندارد تصریح می کند که عدم اطمینان از کارآیی نسبی نهایی Eηb با توجه به عدم قطعیت هر زیر مورد محاسبه می شود ، و سپس عدم اطمینان از کارآیی Uη β با توجه به فرمول زیر محاسبه می شود:

uηβ = ηβxεηβ

اگر شرایط زیر رعایت شود ، باید در نظر گرفته شود که ارزش تضمین شده کارآیی حاصل می شود:

ηβG≤ηb+Uηβ

که در آن:

η g ارزش ضمانت بهره وری است.

ηb مقدار کارآیی اصلاح شده است.

از بحث فوق به وضوح می توان مشاهده کرد که تجزیه و تحلیل خطا GB و محاسبه عدم اطمینان در کد ASME معیارهایی برای قضاوت در مورد موفقیت آمیز است که آیا این آزمون موفقیت آمیز است ، که هیچ ارتباطی با واجد شرایط بودن شاخص کارآیی ندارد ، در حالی که عدم اطمینان در EN Standard قضاوت نمی کند که آیا آزمون موفقیت آمیز است ، که از نزدیک با واجد شرایط بودن شاخص بهره وری مرتبط است.

10پایان

GB10184-88 ، DL/T964-2005 ، ASME PTC4-1998 و EN12592-15: 2003 به وضوح روش آزمایش و محاسبه راندمان دیگ بخار را تصریح می کند ، که باعث پذیرش عملکرد دیگ بخار بر اساس شواهد می شود. کدهای GB و ASME به طور گسترده در چین استفاده می شوند ، در حالی که استانداردهای EN به ندرت در پذیرش داخلی استفاده می شوند.

ایده اصلی آزمون ارزیابی عملکرد دیگ بخار که توسط سه استاندارد شرح داده شده است یکسان است ، اما به دلیل سیستم های استاندارد مختلف ، در بسیاری از جزئیات تفاوت هایی وجود دارد. در این مقاله ، تجزیه و تحلیل و مقایسه سه استاندارد انجام می شود ، که استفاده از استانداردهای سیستم های مختلف با دقت بیشتری در پذیرش پروژه مناسب است. EN استاندارد به طور گسترده ای در چین مورد استفاده قرار نگرفته است ، اما لازم است تجزیه و تحلیل عمیق تر و تحقیق در مورد برخی از مفاد آن انجام شود. برای تهیه آماده سازی فنی در این رابطه ، افزایش صادرات دیگهای داخلی به یک کشور یا منطقه ای که استاندارد اتحادیه اروپا را پیاده سازی می کند و سازگاری ما را با بازار بین المللی بهبود می بخشد.


زمان پست: دسامبر 04-2021