หม้อต้มน้ำเป็นบล็อกสะสมที่เกิดขึ้นจากการสะสมเชื้อเพลิงในท้องถิ่นที่หัวฉีดหัวเผาเตียงเชื้อเพลิงหรือพื้นผิวความร้อน เป็นเรื่องธรรมดาสำหรับหม้อไอน้ำหรือหม้อไอน้ำที่ยิงได้ภายใต้สถานการณ์ของอุณหภูมิสูงและออกซิเจนน้อยลง โดยทั่วไปอนุภาคเถ้าจะถูกทำให้เย็นลงพร้อมกับก๊าซไอเสียเนื่องจากการดูดซับความร้อนของผนังน้ำเตา หากอนุภาคตะกรันของเหลวแข็งตัวก่อนที่จะเข้าใกล้ผนังน้ำหรือผนังเตาเผามันจะก่อตัวเป็นชั้นเถ้าหลวมเมื่อติดกับผนังหลอดของพื้นผิวความร้อนซึ่งสามารถลบออกได้โดยการเป่าเถ้า เมื่ออุณหภูมิของเตาเผาสูงอนุภาคเถ้าบางตัวได้ถึงสถานะหลอมเหลวหรือกึ่งโมลิน หากอนุภาคเถ้าดังกล่าวไม่ได้รับการระบายความร้อนอย่างเพียงพอต่อสถานะของแข็งมันมีความสามารถในการเชื่อมที่สูงขึ้น มันยึดติดกับพื้นผิวความร้อนหรือผนังเตาเผาได้อย่างง่ายดายและถึงแม้จะถึงสถานะหลอมเหลว

ในระหว่างกระบวนการเผาไหม้สารหลอมละลายหรือเป็นแก๊สในอนุภาคถ่านหินที่ถูกบดขยี้ระเหยอย่างรวดเร็ว มัน congeals หรือติดกับพื้นผิวความร้อนหรือผนังเตาเผาเมื่ออุณหภูมิลดลง หรือมัน congeals บนพื้นผิวของอนุภาคเถ้าลอยและกลายเป็นฟิล์มอัลคาไลที่หลอมเหลวแล้วยึดติดกับพื้นผิวความร้อนเพื่อสร้างชั้นเริ่มต้น หากอุณหภูมิเตียงหม้อไอน้ำถ่านหินสูงเกินไปอุณหภูมิตะกรันจะสูงถึง 1040 ° C ตะกรันจะนุ่มและก่อตัวเป็นตะกรัน ตะกรันเย็นลงอย่างรวดเร็วเพื่อก่อตัวเป็นก้อนแข็งซึ่งเกิดขึ้นปัญหาการปฏิบัติงานเช่นการหยุดของตัวแยกตะกรัน มีเถ้าจำนวนมากในเชื้อเพลิง เถ้าส่วนใหญ่จะละลายในสถานะของเหลวหรือปรากฏในสภาวะที่อ่อนตัวลง เมื่อผนังน้ำโดยรอบดูดซับความร้อนอย่างต่อเนื่องอุณหภูมิจะลดลงและต่ำลงจากจุดศูนย์กลางของเปลวไฟเผา เมื่ออุณหภูมิลดลงเถ้าจะเปลี่ยนจากของเหลวเป็นนิ่มและแข็งเป็นของแข็ง หากเถ้าสัมผัสกับพื้นผิวความร้อนเมื่อยังอยู่ในสภาพอ่อนตัวมันจะแข็งตัวเนื่องจากการระบายความร้อนอย่างกะทันหันและยึดติดกับพื้นผิวความร้อน