Kazan Koklamabrülör nozulunda, yakıt yatağında veya ısıtma yüzeyinde yerel yakıt birikimi ile oluşturulan birikmiş blok. Yüksek sıcaklık ve daha az oksijen koşullarında kömür ateşlenen kazan veya yağ kazan için yaygındır. Genel olarak, kül parçacıkları fırın su duvarının ısı emilimi nedeniyle baca gazı ile birlikte soğutulur. Sıvı cüruf parçacıkları, su duvarına veya fırın duvarına yaklaşmadan önce katılaşırsa, ısıtma yüzeyinin tüp duvarına bağlanırken, kül üfleyerek çıkarılabilen gevşek bir kül tabakası oluşturacaktır. Fırın sıcaklığı yüksek olduğunda, bazı kül parçacıkları erimiş veya yarı-ılımlı bir duruma ulaşmıştır. Bu tür kül parçacıkları katılaşmış bir duruma yeterince soğutulmazsa, daha yüksek bir bağlanma yeteneğine sahiptir. Isıtma yüzeyine veya fırın duvarına kolayca yapışır ve hatta erimiş duruma ulaşır.

Yanma işlemi sırasında, toz haline getirilmiş kömür partiküllerindeki kolayca eriyebilir veya gazlaştırılmış maddeler hızla uçar. Sıcaklık düştüğünde ısıtma yüzeyine veya fırın duvarına birleştirir veya yapışır. Veya uçucu kül parçacıklarının yüzeyinde birleşir ve erimiş bir alkali film haline gelir ve daha sonra bir başlangıç ​​cüruf tabakası oluşturmak için ısıtma yüzeyine yapışır. Kömür kazan yatağı sıcaklığı çok yüksekse, cüruf sıcaklığı 1040 ° C kadar yüksek olacaktır. Cüruf yumuşar ve cüruf oluşturur. Cüruf, sert topaklar oluşturmak için hızla soğur ve cüruf ekstraktörünün durması gibi operasyonel problemler ortaya çıkar. Yakıtta büyük miktarda kül var. Külün çoğu sıvı bir duruma dönüşecektir veya yumuşatılmış bir durumda görünecektir. Çevredeki su duvarları sürekli ısıyı emerken, sıcaklık yanan alevin merkezinden aşağı ve aşağı doğru gidiyor. Sıcaklık azaldıkça, kül sıvıdan yumuşatılmış, katı olarak sertleşir. Kül, hala yumuşatılmış bir durumdayken ısıtma yüzeyine dokunursa, ani soğutma nedeniyle sertleşir ve ısıtma yüzeyine yapışır, böylece kazan koklaması oluşturur.